سلام برادر علي . اميدوارم خوب باشي . بيش از سه ماهه که به حکم تقدير از تو دورم و دلتنگ وطن. مطلبت رو خوندم. جاي بسي تاسف شد . کاش ما بچه بسيجي ها کمي در مورد امير کبير مي خوانديم. به اعتقاد من دو نفر خائن به تمام معني در تاريخ ايران وجود داره: اولي امر کبيره و دومي يکي از مديران پس از جنگه که با الگو گرفتن از امير کبير ،شعار سازندگي رو مطرح کرد و به مملکت و حتي خود لفظ سازندگي هم گند زد .کاش قدري مطالعه مي کردي تا بدوني غربي کردن تمام عيار ايران بدست امير کبير آغاز شد و همو بود که مدرسه هاي علوم ديني رو به بهانه علم مدرن و با الگو گيري ناصحيح از سيستم غربي محدود کرد و سعي در کم کردن قدرت روحانيون داشت و کار رو به جاهاي بسيار بد رسوند. ما امير کبير رو در کتاب درسي شناختيم و کل تصوير ما از اون همينه . مردي که دارالفنون رو تاسيس کرد ،القاب رو بر انداخت ،دلش براي ايران مي تپيد و...اگر چه امير کبير صفات خوب هم داشته،اما ما بايد هميشه به تارخ با متود گفتماني نگاه کنيم . گفتمان امير کبير(جداي از شخصيتش)گفتمان سکولار بود . اگر چه تارخ به ما مي گه که امير کبير در مبارزه با بهائيت سنگ تمام گذاشته،اما اين مبارزه به شهادت مطالعات گفتماني تاريخي،براي تثبيت قدرت خودش بوده نه بيشتر . کاش قدري گفتمان شناسي هم کار کني. اين لازمه کار يک طلبه علوم ديني و يک دانشجوي علوم سياسيه. هيچ فکر کردي که چرا مدير بعد از جنگ خودش رو با امير کبير مقايسه مي کرد و به تقديس اون پرداخت؟....گفتني ها کم نيست..... ما رو هم دعا کن . يا علي